Netjes in de rij

De eerste dagen trotseerde ik het verkeer op de 401 om te gaan werken, maar al snel ruilde ik de auto in voor het openbaar vervoer. Mijn dagelijkse pendeltocht duurt bijna anderhalf uur. Eerst 45 minuten in de GO bus helemaal naar de andere kant van de GTA. Daarna zit ik nog een half uur op een Toronto stadsbus.

Wat me telkens weer opvalt is hoe keurig de mensen in de rij wachten op de bus. Zelfs in York Mills Terminal, een van de drukkere knooppunten, staan de mensen netjes in de rij om in een bus te stappen. Ze zijn hier ook niet te beroerd om je terecht te wijzen als je probeert voor te seteken (Excuse me, Sir, the line starts over there!). Ik merk aan mijn dochters dat het er van kindsbeen af al ingedramd wordt: je beurt afwachten! In de rij staan is een techniek die we in Europa helaas verleerd zijn …

Dagje Ikea

Een aantal spullen hadden we in Moncton gelaten of verkocht net voor onze verhuis, met in het achterhoofd het besef dat er in Toronto een Ikea is waar je goedkoop spullen kan krijgen. Of beter, er zijn vijf vestigingen in de hele GTA. Vandaag hebben we dus onze huisraad behoorlijk uitgebreid. Bij Ikea hoort Zweedse gehaktballetjes als lunch en een $1 ijsje achteraf.

De familie herenigd

Hoera, mijn vrouw en kinderen zijn terug op Canadese bodem. Welkom thuis!

Ik had het afgelopen weekend non-stop gewerkt om onze spullen te verhuizen naar het appartement in Brampton en alles zo goed en zo kwaad als het kon in orde te brengen.

Een job!

Vandaag ben ik dus begonnen op de communicatiedienst van .. eh … een organisatie waarvan ik de naam niet bekend mag maken zolang ik er werk. Sorry, staat letterlijk zo in mijn contract en ik ben een halve Canadees nu en hou me dus keurig aan de regels. Ik kan je wel melden dat ik mee insta voor de contacten met de media en de communicatie op sociale media mee bepaal.

Mijn werkplek is een staalkaart van Canada. Mijn onmiddellijke collega’s hebben Jamaicaanse, Griekse, Nigeriaanse en Duitse roots. Mijn directe chef is een Zuid-Afrikaanse vrouw. Alle culturen en religies werken er samen met Engels als gemeenschappelijke taal en de Canadese vlag als bindmiddel.

Dat ik na drie weken al werk vond is uiteraard geweldig en veel vroeger dan verwacht maar creëert ook een aantal praktische problemen. Vanaf morgen zijn Myriam, Gemma en Fran terug in het land en veel tijd om de regio te leren keren is er dus ook niet. In de praktijk ben ik van 7 uur ’s ochtends tot 18u30 ’s avonds van huis.

Twee opdrachten geslaagd

De afgelopen twee jaar was ik twee keer terug naar België gevlogen. Myriam, Gemma en Fran waren sinds onze verhuis in 2011 niet meer in de heimat geweest. Daarom bleven mijn vrouw en de kinderen een maand lang in België. Ik keerde na een week al terug naar Toronto om een appartement en werk te vinden.
Beide opdrachten zijn geslaagd. Na twee weken intensief zoeken heb ik vandaag (vrijdag 19 april 2013) de sleutels gekregen van een appartement in Brampton, ten noorden van Toronto. En mijn eerste sollicitatiegesprek hier was meteen prijs en leverde me een baan op.

Eerst iets over onze woonplaats. Brampton is een van de grootste voorsteden van Toronto, ten noordwesten van het centrum en is op zich al goed voor een half miljoen inwoners. De stad is bekend als de Bloemenstad van Canada omdat het vroeger (veel meer dan nu) uitgebreide serres herbergde en een grote bloemen- en fruitindustrie kende. Het centrum van Brampton heeft iets provinciaals en lijkt zelfs wat op Moncton. Het stadhuis ligt naast een prachtig park. Bij het binnenrijden van Downtown Brampton rij je door een statige residentiële buurt met prachtige huizen in Victoriaanse stijl. Brampton is de thuisbasis van Canadian Tire en een gigantische fabriek van Coca Cola.

We gaan er wonen op de derde verdieping van een groot appartementsgebouw aan Steeles Avenue, in het zuiden van Brampton, op de grens met Mississauga. Ik heb een ruim en gerenoveerd appartement gevonden. Er ligt een (Franstalige) school op redelijke afstand en het openbaar vervoer stopt voor de deur. Met de bus sta je op een dik half uur in downtown Toronto.

Een woordje uitleg over mijn werk in een volgende blogpost.