Halloween

Trick or treat!!! 
Onze dochters hebben vanavond hun eerste Halloween achter de rug. Halloween wordt hier erg groot gespeeld. De huizen in onze straat bijvoorbeeld waren bijna allemaal versierd, het ene al indrukwekkender dan het andere. Ook wij hadden drie pompoenen met kaarslicht op onze oprit gezet. Op 31 oktober, tussen 6 en 8 ’s avonds, gaan kinderen in Noord-Amerika verkleed van deur tot deur op zoek naar snoepgoed. Het was vanavond een prachtige maar koude herfstavond (wind chill: -1C) en Gemma en Fran hadden zich helemaal uitgedost en ingeduffeld. Ook de ouders die meegaan doen een poging om zich te verkleden. Na een uurtje in onze straat lag de keukentafel vol snoep. Canada Immigratie Lode Roels

Limburg in the USA

De Canadese reis van Mariette en Jerome, de ouders van Myriam, was op zich al een belevenis. Vandaag kreeg de trip een extra dimensie. Op algemeen verzoek zijn we even tot op Amerikaanse bodem gereden. Voor Mariette en Jerome (79 en 82 jaar oud ondertussen) hun eerste Amerikaanse ervaring. Wie had ooit gedacht dat ze het nog tot in de US of A gingen schoppen!

Even leken de naweeen van de vroege sneeuwstorm ons parten te spelen, maar de wegen lagen goed open. Via Saint John ging het naar Calais in Maine, een slaperig grensstadje.

De Amerikaanse grens passeren is altijd weer een half uur tijd verliezen. Papieren invullen, 6 dollar per persoon betalen, vingerafdruk achterlaten en idiote vragen beantwoorden. Tot onze grote verrassing moest Jerome geen vingerafdrukken laten nemen wegens ouder dan 80, kijk eens aan.

In Calais zelf is geen fluit te zien, maar het ging dan ook meer over de stempel in het paspoort dan om de bezienswaardigheden. Na drie uur op Amerikaanse bodem, waarvan een uurtje in de lokale Wallmart, bolden we terug Canada in.

Eerste sneeuw

Het is zover, vandaag is de eerste sneeuw gevallen. Zelfs voor Canada is dit redelijk ongewoon. Een vroege storm zorgde voor een wintertapijt aan de hele Noord-Amerikaanse oostkust, van New York over Boston tot oostelijk Canada. Omdat het (hier) nog niet vroor, bleef de sneeuw gelukkig niet lang liggen en was de overlast beperkt, in tegenstelling tot de situatie bij onze Amerikaanse buren. De eerste winterfoto is dus een feit ...

Gemma en Oh Canada

Echt gebeurd aan onze ontbijttafel vanochtend: terwijl ik de boterhammen smeer begint Gemma spontaan het Canadese volkslied te zingen, woord voor woord in het Frans. Nadat ik bekomen ben van de verrassing, vraag ik waar ze dat geleerd heeft.
"Op school natuurlijk", is haar laconieke antwoord.
Gemma vertelt dat haar klas geregeld de Canadese vlag hulde brengt door samen 'Oh Canada' te zingen.
Als ik pols of ze ook de Brabanconne kent, verraadt de onbegijpende blik in haar ogen alles: "De wat, papa??"

NBMC Conference

De afgelopen drie dagen heb ik gespendeerd op de jaarlijkse conferentie van de New Brunswick Multicultural Council in Saint John. MAGMA had een hele delegatie afgevaardigd en ik mocht mee. Drie dagen lang workshops, toespraken en vergaderingen over diversiteit en immigratie. Ik heb interessante dingen gehoord en twee nachten op hotel verblijven was leuk meegenomen. Saint John is de grootste stad van New Brunswick, Moncton komt wat inwoners betreft nipt na deze havenstad maar als de groeiprognoses kloppen, steekt Moncton in 2013 Saint John voorbij wat inwoners betreft.

Steve`s Diner

Op zondagochtend durven we wel eens afzakken naar Riverview, aan de overkant van de Petitcodiac rivier, meerbepaald naar Steve's Diner. Dit restaurant is een typische Noord-Amerikaanse diner oude stijl met hoge barkrukken, Jukebox in de hoek die het beste van Elvis speelt en diensters die je aanspreken met sweetheart. Steve is bekend voor z`n All Day Breakfast. Je kan er met andere woorden op gelijk welk moment van de dag binnen vallen voor een van de beste ontbijten van de stad. Jerome, de vader van Myriam, ging voor de superschotel: twee spiegeleitjes, twee worstjes, bonen, toast, spek, ham, hash browns, fruit, pannenkoek met maple syrop en koffie à volonté.

Terug van de VS

Einde van het zalig verlengd weekend bij Leen en Bart. Vanochtend rond 11 zijn we in Jefferson vertrokken om net voor 23u terug in Dieppe te arriveren. Als je van de VS naar New Brunswick rijdt, verlies je een uur op de klok omdat je van de Eastern Time Zone naar de Atlantic Time Zone gaat. De meiden hebben een geweldige meerdaagse achter de rug. Gisterenavond werd er een heuse verkleedpartij georganiseerd en hebben we tranen met tuiten gelachen met de verschillende kostuums die Gemma en Fran probeerden.

Thanksgiving weekend

Thanksgiving weekend, in Canada weliswaar. In de VS valt Thanksgiving (ook wel eens Turkey Day genoemd) pas eind november. Hoe dan ook hebben ze in de VS maandag ook een vrije dag, Columbus day. We hebben van het lange weekend aan beide kanten van de grens gebruik gemaakt om naar Leen en Bart in Massachusetts te rijden.

Afgelopen donderdagnamiddag vertrokken we om net voor middernacht in Jefferson te arriveren. 10 uur onderweg, waarvan een dik half uur stilstaan aan de Amerikaanse grens voor papierwerk. Voor de mensen die ons ooit willen bezoeken en een uitstapje naar de VS willen maken hebben we de regels even nagevraagd aan de grenswachter, want daar bestond wat verwarring over. Belgen die vanuit Canada overland naar de VS willen voor een uitstapje hebben enkel een geldig paspoort nodig, that's it. De online ESTA goedkeuring die enkele jaren geleden ingevoerd werd, heb je enkel nodig als je via lucht of water in de VS binnen komt, niet met de auto. De Amerikaanse grenspolitie maakt geen enkel onderscheid tussen Belgen die in Canada wonen (wij) of Belgen die gewoon op bezoek zijn in Canada. Men kijkt enkel naar het paspoort dat je bijhebt, een Belgisch dus.  Je betaalt 6 dollar per persoon, vult een groen I-94 formulier in en je bent binnen.

Na enkele koude dagen genoot de Noord-Amerikaanse Oostkust opnieuw van prachtig nazomerweer. Voor de komende dagen worden temperaturen van 20 graden en meer aangekondigd. Onze eerste avond in Jefferson konden we meteen al doorbrengen op het terras met bijhorende BBQ. Genieten dus!

Myriam heeft werk!

Woensdag 7 september 2011

Juich en jubel, gewaardeerde lezer, want Myriam heeft werk!
Sinds enkele dagen is ze aan de slag als administratief medewerker bij `The Family Resource Center` in Dieppe. Om en bij zes maanden na onze landing hier hebben we dus beiden een baan. Dat is - we moeten daar eerlijk in zijn - best snel gegaan. Myriam werkt voorlopig deeltijds, maar dat komt eigenlijk goed uit. Zo heeft ze in de namiddag tijd om Gemma op te wachten als de schoolbus arriveert en heeft ze nog voldoende tijd om te blijven zoeken naar een andere baan. Bovendien is haar job ook ideaal om op korte tijd heel wat mensen te leren kennen. En netwerken, daar draait het allemaal om.

Herfstweer

Het mooie liedje kon niet blijven duren. Na anderhalve maand zonneschijn en zomerse temperaturen is het weer omgeslagen. Op een nacht tijd ging het van 20 graden en droog naar 12 graden en regen. De temperaturen ’s nachts kelderden meteen ook gevaarlijk richting vriespunt. In de nacht van woensdag op donderdag zullen we  amper is 1 graad halen. Risico op vorst aan de grond, hoorde ik net op het radionieuws. Vandaag overdag ging voor het eerst sinds lang de verwarming nog eens aan in huis. De zomer is nu echt voorbij, de herfst is in het land. Het enige pluspunt daarvan zijn de prachtige kleuren die je nu overal ziet. De natuur toont in sneltempo een breed scala aan kleuren, van bruingeel tot helrood, veel feller dan we het ooit gezien hebben in Europa.