Wie deze blog een beetje volgt weet dat de stadsbussen op 27 juni 2012 in ‘lockout’ gingen, een soort staking die niet bij de werknemers begint maar door de eigenaar (het stadbestuur) wordt ingesteld. De stad sloot de buschauffeurs letterlijk buiten wegens exuberante looneisen. Halverwege de zomer heb ik het er in een audiofragmentje ook even over gehad. Ondertussen gaat elke weldenkende lezer er natuurlijk van uit dat de bussen al lang terug rijden en het conflict opgelost is. Toch??Niet dus. Vandaag, 27 november, ronden we de kaap van 5 maanden zonder openbaar vervoer in Moncton, en er is geen uitzicht op een doorbraak. Het twistpunt is en blijft het loon de komende jaren. De vakbond eist $60,000, het stadsbestuur wil niet verder gaan dan $53,000.
In de zomer viel het ongemak nog wel mee. Fietshandelaars in deze stad hebben het beste jaar sinds mensenheugenis achter de rug. Maar nu de winter z’n intrede heeft gedaan, wordt het probleem nijpend. Niet zozeer voor mij, ik heb alternatieven, maar wel voor de mensen die geen auto hebben om te gaan werken, vrienden en familie te bezoeken of te winkelen.
Het ene land breekt het record regeringsonderhandelingen, het andere het record busstaking. En zo is elke land wel goed in iets!
BeantwoordenVerwijderenHallo Rudger,
BeantwoordenVerwijderenMaar om ons record nog meer in de verf te zetten,slagen wij erin om,als meerderheid,ons door de minderheid te laten overtroeven,en de "kampioen in het surplacen" zijn intrek te nemen in de "Wetstraat 16".
Groeten
Rafaël DICK