Nancy en Mildred mogen blijven

24 uur lang stonden twee dames op leeftijd uit Nova Scotia in het middelpunt van een mediastorm hier in Canada. Hun verhaal bewijst enerzijds hoe onpersoonlijk en koud de immigratieregels kunnen zijn maar anderzijds toont het ook de macht van de publieke opinie.

Alles begint meer dan 30 jaar geleden, wanneer de Amerikaanse Nancy Inferrera in Massachusetts kennis maakt met Mildred Sanford, een Canadese vrouw uit Nova Scotia. De twee kunnen het meteen met elkaar vinden en worden al snel hartsvriendinnen. Als hun echtgenoten op ongeveer hetzelfde moment overlijden, versterkt dat de band alleen maar.

Dertig jaar en vele duizenden kilometers heen-en-weer rijden later, besluit Nancy (ondertussen 72) te verhuizen naar Canada om voor Mildred (83) te zorgen, die laatste sukkelt met haar gezondheid en lijdt aan beginnende dementie. Die verhuis is de start van een administratieve lijdensweg. Amerikaanse burgers kunnen maximum zes maanden legaal in Canada vertoeven. Wie toch langer wil blijven, moet een verblijfsvergunning aanvragen. Nancy probeert jaren tevergeefs om dat document te bemachtigen, zonder resultaat. Niemand in Ottawa wil z’n handtekening zetten onder het juiste formulier. Deze week kreeg Nancy dan het bevel om het Canadese grondgebied te verlaten, en zo’n bericht neem je aan deze kant van de oceaan best ernstig.

Omdat de twee kranige dames vooraf duidelijk maakten niet van elkaars zijde te willen wijken, trokken Nancy en Mildred op woensdagnamiddag samen noodgedwongen de grens over, de VS in. Terwijl het tweetal z’n intrek nam in een motel in de Amerikaanse staat Maine, barstte ten noorden van de grens een storm van protest los. Alle tv-zenders brachten het verhaal en internetfora stonden vol met vlammende berichten over de op hol geslagen bureaucratie.

Donderdagmiddag tekende de federale minister voor immigratie dan toch persoonlijk de juiste papieren. Nancy Inferrera krijgt een verblijfsvergunning voor drie jaar, met optie op verlenging, en het koppel keerde dezelfde dag nog terug naar hun huis in Nova Scotia, Canada.

(Lode Roels, verhaal ook verschenen op De Standaard Online)