Onze dozen zijn er! Onze dozen zijn er !!Twee dagen voor we vertrokken naar Canada hadden we 18 kartonnen verhuisdozen afgeleverd in een depot nabij de luchthaven van Zaventem. Daar stonden ze de afgelopen weken te wachten op ons fiat om de overtocht naar Canada te maken. We wilden eerst een deftig huis hebben om al die euh .. bazar te stockeren. Van zodra we dus de sleutel van Louis Street op zak hadden, gaven we de opdracht om onze dozen te versturen, al was het maar om de kale plekken in ons nagelnieuwe huis te maskeren. Op de website van Air Canada Cargo konden we volgen waar onze inboedel zich bevond, en dat was best amusant Van Brussel ging het naar Frankfurt. Van Frankfurt naar Toronto en van Toronto naar Halifax, de eindbestemming. Vandaag ben ik onze spullen gaan halen op de luchthaven daar. Halifax ligt in Nova Scotia, de naburige provincie, twee en een half uur rijden vanuit Moncton.
De rit erheen was best mooi. Na een dik half uur door de bossen van New Brunswick, rij je Nova Scotia binnen. Daar maken de wouden na verloop van tijd plaats voor eindeloze velden in een heuvelachtig landschap. Her en der duikt een dorpje op. Na ongeveer 1,5 uur rijden is Truro de eerste stad van betekenis. Veel verkeer kom je niet tegen op de snelwegen in deze regio. Hoe dichter Halifax naderde, hoe drukker het wel werd. Druk, naar Canadese normen dan.
Halifax is de grootste stad van de Atlantische provincies. De luchthaven ligt op 30 km van het centrum dus in de stad zelf ben ik niet geraakt. Terwijl Moncton Airport veel weg heeft van Charleroi (goed uitgeruste regionale luchthaven maar relatief weinig aanbod), lijkt Halifax veel meer op Zaventem: drukke internationale luchthaven met directe vluchten naar de VS en Europa. Grappig ook hoe in Nova Scotia het Engels weer de plak zwaait en Frans er ver te zoeken is.
Maar goed, de dozen dus, daar kwam ik voor. Eerst moesten alle spullen vrijgegeven worden door de douane, maar omdat we immigranten zijn moeten voor persoonlijke dingen geen invoerrechten betaald worden. Daarna kon ik de kartonnen parels in onze Dodge laden, kwam goed van pas nu, die Grand Caravan. En wat zat er nu in die dozen, hoor ik je denken? Een bloemlezing: kleding, schoenen, handdoeken, interieurspullen, foto's, speelgoed (veeeeeeel speelgoed), boeken, documenten, electronica, ..enz. Met 150 kg in de koffer en een verse Tim Hortons om me gezelschap te houden, ging het in de vooravond terug naar Moncton. Het laat zich raden dat de kinderen gek werden toen ze hun dozen openden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten